Waarom?
Als alles al gedaan is, alles al
eerder bedacht tot in de nerf
van het zoveelste blad. Het
licht net iets lichter of gedimd,
de geuren in kleuren of zwart-wit.
Wie ben ik dan om opnieuw nog
nieuwer het oude bekende? Wie
ben ik om het potlood steeds ter
hand, de inkt te laten vervloeien?
Het kind in mij, tastend en proevend,
om alles te willen begrijpen, te
omvatten, wil mij maar niet verlaten.
Is dat wat mij volledig mens maakt?
Conny Lahnstein
Midlaren 11-9-18
Geen opmerkingen:
Een reactie posten