37
voor
mamma 80 jaar
Ooit
bleef je 37 en ik geloofde je,
heel
lang. Toch slonken de jaren en
de
centimeters, je levenslust nooit.
Je
danst je walsje steeds strammer,
tassen
worden minder zwaar getild, de
trap
gemeden, ramen worden nu gelapt.
Maar
elke ‘sjoel’ wordt nog getart, elke
‘BINGO’
uit volle borst. Een winnaar ben je
in
volharding en in stralen tot aan je dood.
Ik
herken je zelfspot; elke tegenslag lacht in
spiegelbeeld
terug. De dingen altijd bij naam
genoemd,
recht door zee zonder haperen.
Jij
bent er! Dus nu geen verdriet nog om
wat
misschien ooit komt… met moeite dan.
37
was je toen al en blijf je wat mij betreft,
voor
eeuwig
Conny
Lahnstein
3
november 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten