Rode draad
We
verdwalen mateloos
zwalken
op kousenvoeten
over
doorgestikte straten
betreden
tuinen voor
geblindeerde
ramen
plukken
bloemen
gewetenloos.
Ze worden
niet
gemist. De trein het
spoor
bijster raakt nooit
uitgecheckt.
De
overbodige regels
krassen
we weg,
gniffelen
om wat
overblijft
Onze
vingers, zoekend
naar
altijd weer.
Conny
Lahnstein
Posthoorn
Schagen
8
november 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten