Bruiloft
Onder de
oude balken zwaar van tierlantijn
tuimelt en
duizelt het van losse bollen en
begeerte.
Gezeten aan fluwelen scharlakenrode
degelijkheid,
de dis, overgoten. De genode
gasten
laten het zich met graagte lusten
onder flakkerend
kaarslicht, op kosten van
pril geluk, het kersverse bruidspaar.
Een damp
van overvloedige beneveling
bezoedelt
het maagdelijk wit, het deert de
hotsende klotsende
schuinsmarcheerders
niet. Zij
zwieren hun onkuise dans, tot de
vurige
ogen zijn gedoofd. Het heugelijk
tafereel
tot op de seconden in loden stift
opgetekend
voor het komend nageslacht.
Het
verboden fruit kan worden gegeten,
de liefde
in ringen bezegeld. Uitgezwaaid na
het
laatste pintje naar de hoge drempel
en het
onbeslapen bed. De maan zwijgt als
stille getuige
van jong geluk, werpt haar
schaduwen
ver voorbij het ochtendgloren.
Totdat de
haan in schorheid moe gekraait.
De droom,
de bruidsnacht,
en de
zorgen voor morgen.
Conny lahnstein
25 September
2016
Schilderij: 'Bruiloft' van Jaap Oudes.
