zondag 26 februari 2023

Dromen

 Dromen


In haar dromen wordt ze een adelaar, 

vliegt over torens, zweeft urenlang over 

zilveren zeeën, ziet mensen onder zich

dansen op pleinen, doet angst vervliegen,


landt in de kruin van bomen en speurt

de horizon af naar ongerepte schoonheid 

in klanken en woorden, in vormen en 

kleuren die haar doen zinderen van geluk.


Tot de dageraad haar wakker schudt, ze

weigert haar ogen te openen, niet te voelen

dat ze niets voelt, nauwelijks ziet, zonder 

smaak en geur leeft, niets er meer toe doet.


Verwoed verlangend naar vrijheid in 

perfecte gewichtloos. Verlost te worden 

van de realiteit waarin haar verlamde lijf 

en slopende vermoeidheid haar doet wensen 


nooit meer wakker te hoeven worden.


Conny Lahnstein

26 februari 2023



vrijdag 10 februari 2023

Afasie

Afasie


Met grote gebaren vertelt hij over 

zijn reizen, over het schip waeop h

Ddfi lkjn deptna don aer vn dirte kw


en over de golven voer mte e et en aa

flewt geloes te opzer waak te dols. Op 

vadet kloerde hod mes bn daaar Japan.


Ddr fleelll opdekel, vill wraa vill, min 

hersenen vill, flaas kelaasj coma, flun.

Hij samen beddone ene dragde belk volp.


En lacht omdat hij er nog is, de clou 

elk moment over zijn lippen gutst. 


Conny Lahnstein 

10 februari 2023




Kortetermijn

Kortetermijn


Ze rookt, staart tv zonder geluid, kijkt verbaasd naar

mij op alsof ik onaangekondigd ben binnen gekomen, 

terwijl ze na de bel de deur voor me heeft opengedaan. 


Ze vertelt dat haar leven onmenselijk is, dit land zich

zou moeten schamen voor haar erbarmelijke bestaan, 

gedoemd tot de bedelstaf, ze er liever was ingebleven. 


De nieuwe wasmachine heeft het voor de zoveelste 

keer begeven, de Senseo idem dito, haar pinpas 

alweer verloren, de fietsbanden lek gestoken. 


Hoe ik heet en hoe oud ik ben, oefent de namen van

mijn kinderen dit keer maar 12 maal, zegeviert het 

moment van onthouden, bespot de lelijke namen. 


Ze hoeft niet meer te werken en vraagt of dat erg

is, vindt het jammer want ze had nog heel graag, 

maar berust erin dat ze tot de sierpaarden behoort. 


Conny Lahnstein 

10 februari 2023



 


De idee

De idee


Hij is dichter echter zonder inspiratie. Of er

kan worden meegedacht over een nieuw thema

wat vooral diepgang heeft en topzwaar is. 


Het grootste boek uit de kast wordt hem

voorgelegd met foto’s in driekleurenprint

van hunebedden en uitgegraven graftombes.


Gesloten wacht het zijn tijd. 


Conny Lahnstein

10 februari 2023


donderdag 9 februari 2023

Trui

Trui 


Knotten wol op poten als breipennen, 

stoïcijns malend in het weitje achter.

De wollen jassen bestipt in rood en blauw,

als vlooien uit hun spel, verraden de daad. 


Mijn handen glijden over je naakte

lijf, voelen de onafgehechte zachte

draden veelkleurig grijs, in gekrulde

en zilveren banen. 


Steek voor steek wil ik jou doorhalen,

af laten gaan en ontelbaar herhalen, 

tot ik in je kan wonen en wij oud en 

gerafeld zijn.


Conny Lahnstein

9-2-23 (herschreven gedicht van 18-11-2016)

 

 

 

Sprekend

Sprekend


Dat ze mij leest, maar niet verstaat als was

ik een vondeling in plaats van haar eigen kind, 

ondanks sprekend het gezicht van mijn zuster.


Dezelfde letters scherper uitgesproken, 

dezelfde woorden maar in haar eigenzinnige 

taal met gewapende betekenissen, en ik


wanhopig zoek naar haar armen en haar

troostende zinnen die mij vertellen dat het

niet erg is dat we elkaar soms misverstaan.


Conny Lahnstein

9 februari 2023


N.a.v. een deel van een gedicht van Maria Barnas:

Als het zo is
dat mijn moeder
en het is zo
dat zij de taal
van haar
moeder niet
spreekt waar is
die van mij
dan gebleven?

Absent

Absent

Voor mijn lief


Het is een kwestie van ademen, en ondertussen 

wanhopig tasten naar vragen die antwoorden 

geven op deze onmetelijke leegte, de bron 

uitgeput, daar waar jij jezelf verloor. 


Het zwijgen opgelegd, een blanco vel. Radeloos 

mijmeren, inzicht en uitzicht bidden op wat rest, 

holle frasen. Mateloos starend tot woorden 

omhoog kringelen in onzuivere zinnen. 


De magie van de pen en de melodie ineen

abrupt verdwenen. Geduldig wachten tot 

het je terugvindt waar je ooit bestond. 

Het blijft een kwestie van ademen.


Conny Lahnstein

8 februari 2023