zaterdag 21 maart 2020

Motief

Motief


Zoals ik daar stond op die verboden plek waar ik me
vergaapte aan een immens rode gloed - terwijl het
gevaar elk moment voorbij kon razen. Daar waar mijn

kinderlijk brein zich opende voor de eeuwigheid, voorbij
geboorte en verwekking, voorbij de goddelijke vonk en
mij deed beseffen dat niet het leven maar de angst ervoor

vleugels gaf. Dat zij de dood net voor was en mij
wegtrok, terugbracht naar mijn speelplaats waar
ik voortaan voor eigen bestwil werd gezekerd

en ik mijn fantasie de vrije loop gaf.


Conny Lahnstein
21 maart 2020 

zondag 1 maart 2020

Ze begint gewoon ergens

Ze begint gewoon ergens

Van oud naar nieuw en luistert
of zij haar eigen ontwikkeling hoort
of er kraaien krijsen
In het gele korenland

Vertwijfeld tuurt ze in het donkere water, 
dwingt haar haren tot een torenhoge 
knoet. Liefdesverdriet valt niet te delen.
Naakt en ongenaakbaar tart zij haar lot.

Het zilt bijt uit tot op haar ziel, kan hem 
niet vergeven. Ze baarde zijn dochter. 
Misdaad is haar erfdeel. De kentering 
kwam, gered door haar innerlijk weten. 

Ze moest diep gaan. Het opende de 
volgende variant aan de overkant. 

21-2-20
Conny Lahnstein
Reuring

Onderschat

Onderschat


Zoals hij daar voor haar staat,
met de handen in zijn zakken
en die afwachtende blik.

Dat hij donders goed begrijpt
dat haar grens is bereikt en zij
nu met het vleesmes in haar
dreigende hand.

Dat zij hem nooit weer zal
vergeven, dit het breekpunt is.

Dat hij haar verliest.


Conny Lahnstein

29 februari 2020