Zij verscheurt zichzelf

Zij verscheurt zichzelf

tot onbeduidende snippers,

verwaait tot sneeuw op

de daken, verteert tot

het nietigste niets.

Zij wil niet opnieuw,

niet omkijken of

voelen. Zij wil het

niet weten.

Morgen misschien

opstaan en openslaan

als een klaproos

in de berm en

huilen in de regen.

Conny Lahnstein

17-4-2017

Herhaaldelijk

Herhaaldelijk

Zij was goed in het vinden van
vraagtekens. Dacht ze gevonden
te hebben, maar twijfelde.

Liet een spiegel voorschrijven
waarmee ze zichzelf onder ogen kon
komen. Staarde zich blind, smeet
de illusie aan gruzelementen,

veegde ontgoocheld de splinters
bijeen en vervolgde haar bekende weg. 

Conny Lahnstein
30 april 2017

Onlosmakelijk

Onlosmakelijk

Ik ben de moeder aller tijden, 
berijd het ongenaakbaar paard 
over onheilspellende hoogten.

Verweer mij tegen elke satan 

om mijn kroost - speels nog en 

onbeschreven - veilig te stellen. 

Ik ben de moeder, de imperfecte 

hoeder die op voorhand alle blaam 

treft, ongeacht tomeloze liefde en 

opoffering. 

Zwaaiend en balancerend op het 

slappe koord van verwijt, want elke 

onvervulde wens is voor mijn rekening. 

Ik blijf de moeder aller tijden,
baarde leven, godverdomme, en voel
de navelstreng nog nat om mijn nek.

Conny Lahnstein

13 mei 2017