Ongrijpbaar
De
brieven die ik je
heimelijk
schreef en
postte
onder
zijn
open ogen
Viburnums
die ik
plukte,
aanschouwd
vanachter
het raam,
en
je telkens bracht
De
naaktheid die we
tastten,
het bed
verzwegen
in onderhuids
en
tomeloos verlangen
De
tevergeefse pogingen
te
vluchten, woorden
echoënd,
handen
grijpend
in het
luchtledige
moesten
en zouden
tot
ik ging
voorgoed
Conny
Lahnstein
15
november 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten