Hiaat

Hiaat

Ze weten onophoudelijk aan het 

omheinde labyrinth te ontkomen. Waden 

hun sierlijke silhouetten door de deinende

branding. Houden stil tot aan het dorp, 

hun toevluchtsoord, waar de man ze bij 

naam toefluistert naderbij te komen. 

Zij zoeken onophoudelijk naar die

anderen. Dolen naar totale afwezigheid. 

Cirkelen de  uitgesleten paden rond. Zij  

kennen niet alle gevaren. Door angstige 

honden opgejaagd raken zij het spoor 

bijster, vallen onbedoeld ten prooi. 

Geen Tilanus nabij om het vloeiend bloed 

te stelpen. Het laatste leed nog niet geleden. 

Conny Lahnstein 

Na een gesprek met J.S. over de damherten in Zandvoort

26 juni 2018

Noot: Het gedicht speelt zich af op en rond het Tilanuspad (Christiaan Berhard Tilanus, 1796-1883, was Nederlandse medicus en hoogleraar in de medicijnen).