Als ik later dood ben, en mag kiezen,
dan het liefst die grote witte vleugels,
waarmee ik - zoals in mijn dromen - kan
vliegen in onzichtbare luchtledigheid,
verstrooi ik elke nacht schitterende
sterren en jou mijn lief blijf ik nabij,
geniet ik van niets moeten, laat alles op
zijn beloop, zal ik spinnen als ik slaap,
verruil ik alleen dat lange hemd voor
een huispak, maar god nondeju
wat zal ik alles,
wat zal ik jou missen.
Conny Lahnstein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten