vrijdag 17 juli 2020

Vaart


Vaart

Even dacht hij mij te
herkennen, tilde zijn
hand op om te gaan
zwaaien, maar twijfelde,

terwijl zij naast hem 
gezeten het glas naar me
ophief en mij uitdagend
bekeek en ik daar

stond met mijn volle
boodschappentas aan
de kant van het water,
mezelf even zag door

hun ogen, en besefte
dat ik haar ook niet
herkende, en zij mij
onthutst achter lieten.

Conny Lahnstein
17 augustus 2020

www.connylahnstein.blogspot.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten