Advent
Die donkere nachten breken de dagen, malend om wat hij
verloor, zijn allerliefste, tergend eenzame dagen verleiden
hem te verdrinken in vergetelheid, tot droesem doet duizelen.
Ze kan niet gezellig zijn, verlangt naar zijn innige omhelzing,
zijn onmogelijke armen, afwezig ondergaat ze de dagen,
grijpt elke onvolkomenheid aan om haar last te verzwaren.
Elke dag herhaalt hij de belofte, dat ze hem komen bezoeken,
legt zich steeds vaker te ruste om de langzame tijd te doden,
draait zijn zoveelste shaggie, wetend dat hij in rook zal opgaan.
Conny Lahnstein
1 januari 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten