onbekende
rimpelende huizen weerspiegelen
in de gracht, stille bomen
dwarrelen over de verlaten boten
de straten stil, een verdwaalde kat
het laatste avondlicht weerkaatst
in donkere ramen
een huivering, ogen die mij volgen,
verwrongen schaduwen vanachter
een halfgesloten gordijn
tot ze zwaait
me even gekend voel
in deze vreemde kille stad
Conny Lahnstein
3-4-24
Geen opmerkingen:
Een reactie posten