Appelbergen
Hij is niet in de stemming om te
dichten, zegt hij. Het hoofd werkt
niet mee. Hij mijmert boven een glas
kruidenthee over het Ballooerveld,
maar de woorden willen niet komen.
Tegenover het terras staan jonge
bomen in keurige rijen, ras bij ras,
loodrecht te dromen van een royalere
plek, ergens in iemands tuin. Hun groene
lover schittert in de warme najaarszon.
Ik kijk op en zie hem schrijven,
waarschijnlijk over de voltooid verleden
tijd, over de paden waar hij fietste en
nog jong was. Over het landschap waar
hij toen zijn vele stappen zette.
Hij leest voor, ik luister aandachtig, terwijl
ik zijn grijze krullen zie dansen in de wind.
Conny Lahnstein
Paviljoen Appelbergen Glimmen/Onnen
13-9-18
Geen opmerkingen:
Een reactie posten