Daverend
Behendig balancerend over de zijlijn van
haar bestaan, weigert ze mij te verstaan,
klautert hoger en hoger tot ze uitkijkt over
haar wereld, vanuit haar vertakte troon,
tot zij abrupt de diepte beseft en mij
jammerlijk toeroept dat zij buiten spel
staat, angst haar om het hart slaat,
de weg terug een brug te ver. Eerst op
de tast naar vaste grip en in neerwaartse
spiraal als een volleerd acrobaat naar
beneden dribbelt, dan de laatste sprong en
met fier vendelende staart van opwinding
de overwinning zegeviert.
Conny
28-2-20
Voor Got’Cha
Geen opmerkingen:
Een reactie posten