Barrière
De
jongen met de handen voor zijn oren gilt
de
leegte
horendol, holle ogen draaiend om hun
as.
Tot zij hem reacht aankijkt en zacht verlost.
Hij
is niet romantisch. De keren dat hij van me hield
zijn
op één hand te tellen. Mijn leven is niet meer
dan
twee minuten liefde op het eerste gezicht.
Soms
moet je het laten komen zoals het komt, de
angst
kan altijd nog. We reizen door de tijd tot we
worden
bevrijd van ons eigen gekozen isolement.
Conny Lahnstein
16 februari 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten