1 miljoen tinten groen
Lover ritselt langs mijn
oog, verleidt mij tot
beter kijken, tot in het
kleinste detail.
Ze verwondert mij, de
ontpopte zaden dwingen
mijn respect, maar gedwee
en geduldig.
De groenen schilderen
mijn gedachten als een
eindeloos doek waar
seizoenen wankelen.
Weidsheid overwoekert
tot ondoordringbaar oud,
gelaten wuift zij hoe de
wind haar waait.
De nerven, kerven van
grillige weerstand, ik
tast ze, troost mij, want
schoonheid blijkt dieper
gegroefd herken ik en
berust.
Conny Lahnstein©
Na een bezoek aan Hortus
Amsterdam
9 maart 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten