Toevluchtsoord
Ik ben de plek van de
steeds terugkerende
verlossing waar men
komt tot welkome rust,
de dag overpeinst in
donkerbruin vermoeden,
gelaten verwatert of
zomaar klaterende klaarheid
zoekt in verwarde gedachten
De kinderen ontvlucht
de tijd verzucht en daarna
het verstrooide
leven weer aan kan
De tijd tikt, verzekert mij
van terugkeer. Men zoekt mij,
bezit en bevuilt mij
de deur gesloten, op kier
of wagenwijd open.
Men moet –
gewenteld, gedraaid, gekeerd –
hoognodig
altijd weer
Conny Lahnstein
WC - 23 april 2014
Taallokaal Dichterskring
Waterland, Purmerend (Proeflokaal Bakker)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten