Achterwaarts
Over mijn schouders strijken de
welbekende
melodieën de snaren grijs. De hars
tevergeefs.
Ik ken mijn valkuilen, buitel en
struikel ze
keer op keer. Laten mij steeds
weer hoofd
schuddend van zelfverwijt tot
besef komen.
De tranen gelaten, want het zal
nooit
anders. Noem het lotsbestemming of
levensles. Mijn tijd wil maar niet
leren.
Conny Lahnstein
4 januari 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten