Overgang
Voor de
zoveelste keer bekruipt de onderhuidse
adder
onaangekondigd over mijn rug omhoog,
spat in
scherven confetti uiteen. Uit elke porie sist
en stoomt
zij. Geen zoete verleiding maar lijden,
tot mijn
broeierige lijf verzucht. Met moeite laat
ik haar 3
minuten begaan. Zwichtend voor de
bloedwarme
last, het kronkelend schaamrood
voorbij de
kaken. Zij pelt mij laag voor laag af tot
op mijn
naakte huid. Koelte wuivend en puffend
onderga ik
het serpent. Klam maan ik mijzelf tot
kalmte. Tergend
dringt de gluiperige kilte door tot
op het bot. Ik
troost mijzelf, rillend en murw, weet
dat het ooit
over gaat.
Conny
Lahnstein
6 januari
2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten